Trước khi anh ra mẹ có điện trước cho mấy cô bán rau quen ở chợ để thử lòng anh và đúng như mẹ dự đoán, anh cứ tưởng người lạ nên thoải mái bộc lộ bản chất.
Nói chung với một tình huống khó xử như thế này, tôi không biết phải giải thích với bố mẹ sao. Phải chăng bạn trai tôi đã hơi nóng vội?
Bố mẹ em háo hức đi mua sắm để chuẩn bị đón tiếp con rể. Nhưng khi gặp mặt con rể tương lai thì mẹ em lại chết sững.
Tôi như chết lặng. Chuyện này tôi cứ ngỡ chỉ xảy ra trên phim thôi. Nhưng không thể ngờ được, nó lại xảy ra chính với gia đình tôi.
Giờ tôi đau khổ chỉ biết tự trách bản thân mình, nếu như hôm đó tôi nói rõ với anh thì không phải chịu cảnh tang thương này.
Thế nhưng đến giai đoạn về nhà ra mắt và nghe những nguyện vọng của tôi, họ đều chủ động chia tay. Tôi thật không hiểu phụ nữ thời bây giờ.
Mẹ tôi tái mặt đi ngay sau khi tôi nói những lời đó. Bà ngồi bệt xuống cạnh tôi, nhưng không nói lời nào. 2 mẹ con cứ ngồi thế, chìm vào sự im lặng đáng sợ.
Cưới là cưới thế nào. Mẹ muốn mày chia tay nó ngay cho mẹ. Mẹ không thích con bé ấy...mày bỏ nó đi rồi mẹ tìm mối khác cho.
Sau hơn 10 tiếng ngồi xe thì tôi cũng đến tới nhà Quân. Khi tận mắt thấy gia cảnh nhà anh tôi mới cảm thán mình đã lựa chọn quá đúng rồi! Nhà anh, nói đúng hơn là một biệt thự rất sang trọng ngay đường chính.