Tôi nghe đến đó mà điếng người chỉ biết ôm lấy bác sỹ cầu xin hãy cứu con gái tôi. Giá như tôi không chủ quan thì con gái tôi đã không bị như này.
Tôi thấy lòng mình quặn thắt. Chiếc váy cưới mới tinh còn chưa mặc lần nào bị tôi vứt vào sọt rác. Người đàn bà nuôi con một mình như tôi không cần người chồng ích kỷ đó.
Chị Thùy Linh đã phải vắt kiệt sức làm việc, kiếm tiền và mua nhà sau khi bố mẹ chồng cũ ra điều kiện là phải có nhà thì mới được đón con về sống chung.
Tôi bắt đầu cuộc sống của người mẹ đơn thân, tôi cũng không muốn lấy chồng, xem con là hạnh phúc của đời mình. Suốt 4 năm tôi cứ nghĩ sóng gió đã qua đi, chẳng ngờ lại có ngày Quốc tìm đến gặp mẹ con tôi.