Đêm hôm ấy anh thú nhận tất cả, để được ly hôn, anh mặc kệ chị đau đớn thế nào, con cái sau này ra sao: "Anh yêu cô ấy... 10 phần mất rồi. Anh xin lỗi, thật sự xin lỗi em".
Tôi bị sốc trước câu trả lời của vợ mình, đúng là tôi đã từng hứa với em như thế nhưng tôi đã không thể tiếp tục chịu đựng.
Có điều lúc này biết cũng đã quá muộn, mọi thứ đều do tôi kiểm soát. Vì vậy mọi người ạ, đã là vợ chồng, khi không thể tin tưởng và hỗ trợ nhau thì tốt nhất hãy giữ lại lòng chung thủy.
Anh ta vô cùng tức giận vào thẳng phòng hậu sản trực tiếp hỏi vợ. Anh ta nghi ngờ đây không phải là lần đầu tiên vợ sinh con. Quá đáng hơn, anh ta còn dành tặng một cái bạt tai cho người vợ mới sinh.
Một tháng sau khi vợ tôi bỏ về nhà mẹ đẻ, tôi bất ngờ nhận được gọi từ cô ấy. Vừa thấy tên người gọi là vợ thì tôi đã mừng thầm trong bụng, cứ nghĩ cuối cùng vợ tôi cũng chịu thua rồi.
Tôi và vợ cuốn lấy nhau, như trao cho nhau hết những mong muốn nhớ mong bao ngày xa nhau. Chắc vì chúng tôi quá nhiệt tình nên đống sách trên giá gần giường ngủ bỗng chốc đổ ào xuống.