6 tháng sau khi kết hôn mà tôi vẫn chưa có con, mẹ chồng bắt hai vợ chồng tôi phải đi khám. Kết quả cho thấy chúng tôi chẳng có bệnh gì, rõ ràng là do mẹ chồng cứ hối thúc vô lý.
Khi nhìn số tiền tôi càng bất ngờ hơn, 50 triệu là số tiền rất lớn, chồng tôi chưa từng đưa tôi nhiều tiền như thế.
Trong suốt chuyến công tác, tôi cố gắng tận dụng thời gian giải quyết mọi công việc. Mỗi ngày anh chỉ ngủ 4-5 tiếng đồng hồ. Vậy nhưng khi chuyến công tác kết thúc, tôi trở về nhà thì sóng gió trong gia đình lại nổi lên.
Vừa đi tới phòng khách thì tôi hoảng hốt thấy hai người đang quấn lấy nhau trên sofa. Tôi vốn sợ ma, giờ lại thấy người lạ trong bóng tối thì càng hoảng loạn, hét lên thất thanh.
Gần đây, bỗng dưng vợ tôi nói muốn ngủ cùng con, con bé cũng nói muốn được ngủ với mẹ vài hôm. Tôi nghe thế thì thấy lạ nhưng vẫn đồng ý.
Ngày chuẩn bị lo hậu sự cho chồng, khi tôi dọn hết đồ đạc của anh trong tủ thì phát hiện có một chiếc nhẫn y chang chiếc nhẫn cưới anh đang đeo. Cảm thấy không hiểu, tôi bèn cởi chiếc nhẫn anh đang đeo để xem.
Anh không đắn đo trả lời có, anh nói muốn cho mẹ con tôi một gia đình đủ đầy. Thời gian đó, tôi thấy mình đã gặp may, sau một quãng dài tuổi trẻ đầy u tối.
Tôi thuê người bám theo con dâu, bao giờ thấy nó vào khách sạn thì tôi sẽ ra mặt đến tận nơi. Khoảng năm này sau, vừa nghe tin con dâu vào khách sạn thì tôi tức tốc lao vào. Tôi cho tiếp tân một chút tiền để biết số phòng con dâu thuê.
Khi thấy cảnh tượng trước mặt, tôi chết sững vì sốc. Chị dâu đang quỳ gối dưới chân chồng tôi, van nài cho mình một cơ hội. Tôi gào lên tức giận vì nghĩ chồng và chị dâu có gian tình...
Đến tuổi 48, anh gặp tôi, cả hai cùng muốn có một gia đình để nương tựa vào nhau. Quả thật tôi không nghĩ sẽ lấy chồng lớn tuổi như vậy. Nhưng quen biết dần, tôi thấy mình và chồng khá hợp nhau nên nghĩ đến chuyện kết hôn.
Nỗi uất ức nghẹn lên trong tôi, nước mắt trực trào ra. Tôi như một con thú hoang gào lên, chạy xô đến giằng lấy điện thoại của chồng định bụng quẳng ra ngoài cửa sổ. Chồng tôi đã nhanh chóng bật dậy, hai vợ chồng cùng giằng co cái điện thoại.
Ngày trước mỗi khi đèn hư, tôi phải gọi thợ đến xem giúp tôi. Nhưng hôm đó tôi không gọi được thợ, họ bận việc chưa đến được. Tôi sợ con gái thiếu đèn thì học hành khó khăn nên nhờ chồng cũ đến giúp.
Đến khi cô dâu và chú rể tiến đến thì tôi bất ngờ choáng váng. Cái bụng của vợ cũ đập vào mắt tôi, to chẳng khác gì bầu 5 6 tháng!
Vào ngày ra mắt nhà bạn trai, tôi hồi hộp mong sẽ suôn sẻ. Nhưng những gì chính mắt tôi thấy, chính tai tôi nghe lại quá đỗi bẽ bàng.
Ngày ly hôn chồng, tôi về nhà gói ghém đồ đạc. Mẹ chồng đợi tôi xách vali ra thì dúi vào tay tôi một gói đồ. Sau đó, lần đầu tiên tôi nghe bà nói nhiều như thế, sau những năm tôi thấy bà im lặng.
Nửa năm trước, chồng tôi lên cơn đột quỵ và qua đời. Đối với tôi, đây là cú sốc vô cùng lớn. Nếu trước đây tôi chịu nghe lời mẹ chồng, bất chấp sinh con thì chuyện đã chẳng đến nông nỗi này.
Dù đã ly hôn, tôi vẫn thường xuyên nhìn thấy anh ấy trên mạng xã hội, dù không chủ động tìm kiếm hay liên lạc. Vậy mà dường như định mệnh xui khiến, tôi và chồng cũ gặp lại nhau trong một bữa tiệc của một người bạn từng rất thân thiết với chúng tôi.
Lúc mới cưới, dù anh ấy chưa có ý kiến gì về việc tôi gửi tiền chăm sóc bố mẹ hàng tháng, nhưng tự tôi cảm thấy nếu không có hướng giải quyết thì sớm muộn gì vợ chồng cũng lục đục. Sau nhiều ngày suy nghĩ, tôi quyết định bàn bạc với chồng về chuyện này.
Hôm cưới, tôi chỉ mời một người bạn thân đến dự. Mặc dù là bạn trai nhưng chúng tôi đã chơi với nhau quá lâu, cả hai cũng chẳng có gì mờ ám, chỉ là khi tôi về nhà chồng, cậu ấy có nắm tay và dặn dò một số điều. Vậy mà chồng tôi lại để ý.
Lửa gần rơm lâu ngày cũng bén, ngày nào cũng gặp nhau ở công ty, tối về lại nhắn tin nói chuyện, dần dần, tôi chủ động đến với anh. Lúc đầu anh cũng rất e dè với tôi. Cho đến một hôm, tôi cố tình chuốc say rồi gài anh lên giường.