Chị lặng lẽ cho vào tất cả bằng chứng vào bì thư và đặt trước bàn làm việc của chồng trong một sáng thứ Hai kèm theo tờ đơn ly hôn.
Tôi biết rằng mình đang làm sai nhưng không dứt ra được. Mối quan hệ của tôi kéo dài nửa năm thì vợ phát hiện.
Đêm tân hôn lại khiến cô sợ hãi. Cô trốn một mình trong nhà tắm khi thấy chồng vào phòng.
Ngày hôm sau tôi quyết định đi làm về sớm, thế nhưng anh không bắt được quả tang vợ với người đàn ông khác mà thấy vợ mình ngồi chăm chú đọc gì đó trên laptop.
Nghe bác sĩ nói đến đó thôi mà tôi ngã quỵ xuống, thật sự không thể nào tin nổi chồng mình lại mắc phải căn bệnh khủng khiếp này.
Cô không biết chuyện gì đang xảy ra, cô nháy mắt với chồng như muốn cầu xin anh giúp đỡ nhưng người chồng lại dửng dưng và nói rằng mẹ đã vất vả cả đời rồi.
Tôi quyết định lấy điện thoại của chồng để chuyển khoản, lúc đó chồng tôi đang đi tắm. Tôi vừa chuyển khoản xong thì điện thoại có ngay tin nhắn của Quỳnh. Tôi cứ nghĩ Quỳnh nhắn tin cảm ơn vợ chồng tôi, nhưng khi nhìn thấy tin nhắn tôi choáng váng suýt ngất.
Tôi tò mò cầm lên đọc và bật khóc khi xem hết nội dung. Sau đó tôi một mực đòi ly hôn với chồng vì không thể chấp nhận sự thật này.
Thấy hành động đó của vợ tôi vội vàng đóng cửa rồi bỏ đi, để 2 người có không gian riêng tư.
Tôi ra đi tay trắng để gia đình chồng không nói ra nói vào. Tôi không thể ngờ được chồng tôi còn đòi lại món đồ này.
Tôi đã đi quá giới hạn với người đàn ông đó. Tôi như người đàn bà chết khát gặp được cốc nước mát lạnh. Đến với người đàn ông này, tôi được xoa dịu, được vỗ về bao nhiêu nỗi đau và xót xa do chồng gây ra.
Nghe cô ấy nói mà tôi vô cùng tức giận, tại sao lại có người mẹ đối xử tệ bạc với con ruột của mình như thế?
Tôi thấy con dâu hạnh phúc với người mới mà lòng đau buồn nhớ tới con trai. Con trai tôi mất chưa bao lâu mà vợ nó đã vội vã tìm đường mới.
Tôi giật mình tỉnh cả rượu, nhảy xuống giường bật đèn lên. Tôi khom lưng nhìn xuống dưới gầm giường, chết sững thấy bộ dạng của chồng mình!
Hương càng khóc nhiều hơn khiến lòng tôi nóng như lửa đốt. Sau khi cố bình tĩnh lại, cô ấy kể một câu chuyện đã giấu tôi từ lúc mới quen nhau đến tận khi là vợ chồng.
Tôi nghe hết những lời ông nói mà bàng hoàng không thể diễn tả thành lời, hóa ra bấy lâu nay em dâu đối xử tệ đến như thế.
Anh nói đó là ngày hạnh phúc nhất trong suốt 3 năm khổ cực này của mình. Anh còn nói chắc chắn sẽ đến đón chị, cuộc đời anh còn may mắn lắm vì có một người vợ tào khang như chị.
Quả nhiên, gã đàn ông này là nhân tình của vợ tôi. Hai người âm thầm ra hiệu cho nhau bằng chậu hoa ngoài ban công.
Nghe cô bồ nói câu đó mà Tùng điếng người không dám tin nổi, nhưng anh cũng không dám làm gì vì chính anh cũng đang ngoại tình.
Ngồi trên xe về nhà anh lòng tôi như lửa đốt, dự cảm chẳng lành, tôi chuẩn bị sẵn một kịch bản xấu nhất cho cuộc tình này.