Em không còn muốn khóc nữa. Nước mắt của em, của con, của cha mẹ em, và cả những người yêu thương em 5 năm qua đã quá nhiều rồi.
Nếu không đến ngày giỗ của mẹ mình, chị nghĩ chắc anh cũng không trở về với mẹ con chị. Anh đã đi theo bồ biền biệt 2 tháng dài, đến một lần gọi hỏi thăm hai con cũng không có.
Từ đó đến nay đã 4 năm trời, chị vẫn chưa lúc nào quên được chồng, 1 mình chị tần tảo làm lụng kiếm tiền nuôi con. Nhiều khi khó khăn quá chị chỉ ước được chết đi nhưng nhìn đứa con nhỏ dại, chị lại không đành lòng.
Linh cắn răng gọi taxi để đi đẻ, nhưng vào tới nơi bác sĩ nói cô vỡ ối, nước ối cạn cần mổ gấp nhưng phải có người nhà ở đây để ký giấy tờ.