''1 đứa con trai bằng cả trăm cô con gái. Đây mới là con vàng, con bạc, đáng được yêu thương''.
Đến tận nửa đêm, nhìn thấy số chị hiện lên anh lập tức tắt máy mà không hề hay biết chị đã gặp chuyện. Trở về nhà anh thấy mẹ mình vợ anh đang gào khóc thảm thiết....
Cô và Quốc quen nhau qua mai mối, chưa đến 3 tháng thì kết hôn lẽ dĩ nhiên cô không thể hiểu hết con người anh. Cô chấp nhận lấy anh vì cảm nhận mình có thể dựa dẫm được.
Anh đừng thấy có gì lạ, thật ra chuyện này khá là dễ hiểu mà. Anh cũng biết rồi đấy, phép vua thua lệ làng mà. Nhà nào không có con trai thì không có con nối dõi. Anh lại còn là cháu đích tôn còn không có con trai thì ngồi mâm dưới là đúng rồi.
Hằng bẽn lẽn đi về phía giường ngủ. Cô cũng chọn cho mình bộ váy quyến rũ nhất để có một đêm tân hôn mặn nồng. Vừa ngồi xuống giường, Quốc - chồng Hằng đã lên tiếng trước "anh có chuyện muốn nói với em"
Dù T. cũng là chủ nhà nhưng cô thường không ăn uống cùng bạn bè của chồng. Bởi họ thì rượu bia rồi nói chuyện ầm ĩ, trong khi T. thích sự nhẹ nhàng đơn giản. Thi thoảng nếu bạn bè của chồng đi cùng gia đình của họ thì T. mới tham gia.
Ngày còn yêu nhau, Hoàng vẫn thường giúp tôi chuẩn bị cơm nước, rửa bát… nhưng từ khi cưới về, anh tuyệt nhiên không đụng tay vào bất cứ một công việc nhà nào.
Từ ngày về làm dâu nhà chồng, tôi cực khổ đủ điều. Sáng nào cũng đúng 6 giờ sáng là tôi phải ra khỏi giường, dọn dẹp nhà cửa và chuẩn bị ăn sáng cho cả nhà. 8 giờ thì sấp sấp ngửa ngửa đi làm, có khi quên cả chải đầu.