Tôi chưa kịp nói được lời nào thì chồng tôi nằng nặc đòi đuổi tôi ra khỏi nhà. Dù tôi có nói anh hãy tin tôi hay sự thật không phải như anh nghĩ thì chồng tôi vẫn một mực muốn tôi ra khỏi nhà.
Chồng hất tay tôi té xuống sàn, tôi không kiềm chế được nên vung tay tát anh. Anh cũng chẳng chẳng vừa, hùng hổ đập phá đồ trong nhà rồi gói hết đồ của tôi vào va li, vứt ra khỏi nhà.
“Cái Liên ở quê mới cưới 3 tháng đã có bầu. Bởi vậy người ta mới nói phụ nữ có phúc đúc thì mới được mụn còn. Còn gái độc thì đến con cũng không có được. Cô xem xem, phụ nữ như cô không sinh được con thì còn làm được gì?
Giây phút đó Liên đau đớn như muốn chết đi, cô muốn đánh ghen một trận tơi bời cho hả dạ. Thế nhưng nghĩ đến cảnh nếu mình làm ầm lên thì kẻ hưởng lợi chính là cô bồ nên Liên khuyên nhủ chồng.
Nghe tin con dâu có bầu, mẹ chồng khinh ra mặt, đơm đặt dựng chuyện với anh để anh nghi ngờ chị có mối quan hệ ngoài luồng.
Cả đời này cô cũng không bao giờ quên được ngày hôm đó. Cái ngày mà cô bị chính người chồng mình hết mực yêu thương ấy đuổi ra khỏi nhà giữa đêm với cái bụng bầu 6 tháng. Người vợ như cô nào còn nỗi đau nào bất hạnh hơn thế.