Nhìn thấy những dấu vết này tôi không khỏi tức giận, hóa ra suốt mấy năm nay em luôn có bí mật lớn giấu tôi.
Nếu con tôi không nói ra điều này thì có lẽ sẽ không ai phát hiện ra sự việc.
Mặc dù đó là những câu hỏi hết sức ngây thơ của trẻ con nhưng tôi vẫn cảm thấy như bị "chạm trúng tim đen".
Tôi giận tới mức suýt nói ra câu ly hôn chồng. Nhưng tôi nghĩ nếu giờ ly hôn thì chẳng phải thiệt cho con tôi quá sao?
Tôi cứ nghĩ sẽ đem bí mật này xuống mồ, tận hưởng thời gian hạnh phúc bên chồng con. Nhưng chỉ 5 năm ngắn ngủi mọi chuyện đã ngoài tầm kiểm soát của tôi.
Chồng tôi từ phòng tắm bước ra, hoảng hốt khi thấy tay tôi cầm điện thoại. Tôi đưa cho anh xem, sau một hồi chối cãi thì cũng thừa nhận cái điều mà bất kì người đàn bà nào làm vợ cũng đau đớn.
Với chồng, tôi chẳng mảy may nhắc lại biến cố cũ, tôi bỏ trôi như chưa từng có chuyện gì xảy ra.
Những lần trước tôi không có chứng cứ nên anh chối bay chối biến, còn nói tôi hoang tưởng. Bây giờ thì anh không thể chối được nữa.
Tôi nhẹ nhàng bế em vào giường ngủ. Khi gỡ chiếc điện thoại trong tay vợ ra, tôi vô tình thấy màn hình sáng lên và những tin nhắn trên ấy khiến tôi ngỡ ngàng.