Chia tay đi, tôi đến với anh chỉ có khổ thôi, chúng ta không có tương lai. Anh xem người ta đi, bằng tuổi anh bây giờ người có xe, người có nhà. Còn anh có gì ngoài chiếc xe máy cà tàng này? Đúng là đồ vô dụng, tôi đã chịu đựng anh quá nhiều rồi.
Ngày gặp lại tôi vô cùng xấu hổ, cũng không thể ngờ bây giờ người yêu mình lại trở nên giàu có thế này.
Anh còn hỏi nữa sao? Anh thử nhìn lại mình xem có giống thằng đàn ông không? Anh lừa gạt tôi nói với tôi anh là đại gia. Cuối cùng thì anh chỉ là thằng thợ xây thế mà anh cũng dám nói với tôi sao?
Hằng thì hả hê vì tin chắc là Cường nghĩ cô yêu anh không vụ lợi. Thế rồi ngay những buổi hẹn hò sau thì Hằng choáng váng khi thấy Cường xuất hiện trước mặt mình với chiếc xe cà tàng và bộ quần áo cũ kỹ. Nhìn Cường lúc này Hằng thấy quê mùa hết sức, dù hậm hực nhưng cô vẫn cố bình tĩnh.
Không phải ông không đồng ý hôn sự này mà ông không muốn con gái mình chịu khổ. Từ nhỏ vốn đã là một tiểu thư lá ngọc cành vàng, giờ trong hoàn cảnh thế này thì người cha như ông biết phải làm sao.